uitpuilen

{{uitpuilen}}{{/term}}

1 [algemeen]saillir

2 [figuurlijk]être plein à craquer (de)

♦voorbeelden:

1   hij had uitpuilende ogen • il avait les yeux qui lui sortaient de la tête

2   zijn zakken puilden uit • ses poches étaient gonflées

Deens-Russisch woordenboek. 2015.